W 1970 r. zaczął trenować ju-jutsu, w 1972 karate; będąc wtedy jednym z pierwszych, a zarazem najmłodszych w Polsce. Podczas studiów trenował karate Shotokan i koreański styl Kyoksul. Od 1991 r. jest szefem założonego przez siebie Warszawskiego Centrum Karate. Wyszkolił ponad dwustu posiadaczy czarnych pasów oraz wielu instruktorów różnych sztuk walki w Polsce i za granicą.
Mistrz ken-jutsu, który wprowadził do Polski sztukę walki mieczem samurajskim battodo – jako jeden z nielicznych nie-Japończyków ma 8. dan w battodo. W 2004 r uzyskał 5. dan w szkole Toyama-ryu battodo – był to wtedy najwyższy stopień mistrzowski w battodo w Europie!
Uczył sztuk walki w 10 krajach w tym jako visiting profesor w Japonii. Szkolił amerykańskich marines, biznesmenów, studentów i pracowników uczelni, prowadził kursy instruktorskie. Spośród wielu japońskich mistrzów szermierki samurajskiej, u których ćwiczył, największe wrażenie zrobili na nim: Mitsuo Hataya, Takayuki Kubota, Toshishiro Obata, Shimeo Sato, Kunio Suzuki, Kosei Tabuchi, Tetsundo Tanabe, Seiji Ueki, Yoji Yamanaka.
Jego duchowym mistrzem pozostanie na zawsze kensei battodo Taizaburo Nakamura, którego grób w świątyni Soji stara się odwiedzać podczas wizyt w Japonii.
Obecnie jest prezesem Europejskiego Stowarzyszenia Budo. Hanshi Piotrkowicz to także uznany ekspert kobudo – sztuki walki białą bronią (posiada stopnie mistrzowskie w posługiwaniu się różną tradycyjną bronią ) oraz prekursor karate w Polsce i posiadacz najwyższego stopnia mistrzowskiego 19. dan w karate.
Wprowadził również do Polski szermierkę sportową miękką bronią chanbara.
Autor pięciu książek o japońskich sztukach walki (w tym bestselleru “Podręcznik szermierki samurajskiej Battodo” – dwa wydania), wielu artykułów, filmów szkoleniowych, audycji telewizyjnych i radiowych.
Sportowe uprawnienia państwowe: instruktor karate I klasy, instruktor boksu; sędzia międzynarodowy karate i chanbara, międzynarodowy instruktor chanbara klasy A (dyplomy japońskie).
Sensei Tomasz Piotrkowicz wprowadził do Polski battodo – sztukę realnej szermierki samurajskiej, opartą na treningu ostrym mieczem, na stojąco, bez zbędnych ozdobników i ryzykownych ruchów. Podstawę szkoleniową w battodo stanowią techniki szkoły Toyama-ryu, opartej na praktycznym szkoleniu oficerów w Akademii Wojskowej Toyama. Techniki te rozwinął po II wojnie światowej soke Taizaburo Nakamura (1911 – 2003), którego sensei Piotrkowicz zawiadomił o założeniu grupy trenującej batodo w Polsce i z którym czuje się związany duchowo do dzisiaj.
Sensei Piotrkowicz jest światowej klasy ekspertem w dziedzinie tameshigiri, czyli cięć mieczem namoczonych mat słomianych, bambusów itp. Pobierał lekcje od japońskich ekspertów battodo, takich jak: Kosei Tabuchi, Seiji Ueki, Yoshitaka Nomura, Kunio Suzuki, Mitsuo Hataya, Toshishiro Obata. Rozwinął te umiejętności i usystematyzował w Szkole Samurajów. Trudnej sztuki szermierki samurajskiej w formie wolnej walki uczy się od mistrza szermierki kaicho Tetsundo Tanabe 10.dan battodo, twórcy Goshindo i sportu chanbara. Otrzymał od niego 8. dan battodo, a wiele lat wcześnie 7. dan w sztuce tameshigiri i 5. dan za umiejętności w walce choken morote (długi miecz japoński).
Sensei Piotrkowicz posiada aktualnie stopnie mistrzowskie w wielu japońskich sztukach budo, np. 8. dan kobudo, 6. dan w bo-jutsu (walce kijem), 5. dan w so-jutsu (walce yari – włócznią japońską), 5. dan w tanto-jutsu (walce nożem), 5. dan kodachi (szermierce krótszym mieczem samurajskim).
W sztuce ken-jutsu korzysta także z dorobku swego nauczyciela karate -soke Takayuki Kubota, który rozwijał własny system walki mieczem, tworząc innowacyjne kata czyli formy. Jego szkoła miecza nosi nazwę kenjutsu Toshin-ryu (“to” – “miecz”, “shin” – “dusza, duch”, “ryu” – “kierunek, szkoła”).
Wielkim przyjacielem, nauczycielem i doradcą w Szkole Samurajów był dla hanshi Piotrkowicza i dla jego syna, Michała hanshi Yoji Yamanaka (1945 – 2020) 8. dan battodo, 8. dan iaido. Gościł on kilka razy w Polsce i we Włoszech, członkowie Szkoły Samurajów ćwiczyli z nim wielokrotnie w jego dojo w Chichibu, w Japonii.